| Lp. | Nazwa pojęcia | Definicja | Źródło  | 
| 1. | Grawerowanie | Zdobienie metalu (żłobienie) różnymi wzorami za pomocą rylców grawerskich lub elektrycznej maszyny grawerskiej. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Sękowski J: Konserwacja broni białej z elementami bronioznawstwa. Wyd. Nauk. Semper, Warszawa 2008 | 
| 2. | Hełm | Główny element ochronny głowy składający się  z półkolistego dzwonu, zamknięty lub otwarty. Wykonany z jednego lub kilku kawałków blachy nitowanej lub zgrzewanej. Przez wieki wykształciło się kilkadziesiąt odmian hełmów, od bojowych, turniejowych i paradnych na ozdobnych, które spełniają wyłącznie rolę reprezentacyjną. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Kwaśniewicz W.: Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego. Bellona, Warszawa 2005 | 
| 3. | Imadło kowalskie | Narzędzie stołowe, składające się dwóch szczęk zespolonych gwintowana śrubą. Odpowiednie przekręcenie śruby powoduje rozwieranie lub ściskanie szczęk. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A.A.: Kowalstwo: Rzemiosło artystyczne. Arkady, Kraków 2006 | 
| 4. | Karacena | Polska zbroja łuskowa stworzona w XVII w. w okresie tzw. kultury sarmackiej, staropolskiej. Wykształciła się ze zbroi persko-indyjskich. Wszystkie elementy zbroi składają się z metalowych łusek nachodzących na siebie, przyszytych do płatów skóry. W Polsce karaceny miały głównie charakter reprezentacyjny, wykonywano je głównie dla hetmanów i królów. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. Wydaw. Nauk. PWN, Warszawa 1998 | 
| 5. | Karwasze | Elementy ochronne przedramienia (zawsze występują w parze), w kształcie liścia, łyżki  o zaokrąglonym profilu. Karwasze posiadają bransolety, które za pomocą rzemieni lub klamer spina karwasze na przedramieniu. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Kwaśniewicz W.: Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego. Wydaw Bellona, Warszawa 2005 | 
| 6. | Kowadło | Metalowy blok żelazny, najczęściej służący do obróbki metalu na zimno i gorąco. Służy do rozkuwania metalu, kształtowania przy użyciu różnego rodzaju młotów. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A.A.: Kowalstwo: rzemiosło artystyczne. Arkady, Kraków 2006 | 
| 7. | Misiurka | Typ hełmu, ochrony głowy, typu wschodniego. Najczęściej stalowe umbo, do którego zamontowana jest plecionka kolcza chroniąca kark, szyję i policzki. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998 | 
| 8. | Naczółek | Forma płyty odpowiednio wyprofilowanej, chroniącej głowę konia, głównie pysk, oczy i chrapy. Jeden z elementów zbroi końskiej | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Kwaśniewicz W.: Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego. Bellona, Warszawa 2005 | 
| 9. | Napierśnik | Najważniejszy element ochronny zbroi, wykuwany najczęściej z jednego kawałka, płatu blachy. Czasem łączony z ruchomymi folgami oraz innymi elementami ochronnymi. Chroni korpus wojownika. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Kwaśniewicz W.: Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego. Bellona, Warszawa 2005 | 
| 10. | Niciarka | Często stempel metalowy z zagłębieniem w celu osadzenia łebka nita – trzpień nita sklepuje się młotkiem w ten sposób łącząc dwie płaszczyzny. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980 | 
| 11. | Nożyce dekarskie | Narzędzia używane do cięcia blach o różnych grubościach. Stosuje się nożyce ręczne do cięcia blach cienkich o grubości do 1 mm, nożyce dźwigniowe do blach o grubości do 5 mm, oraz nożyce gilotynowe do blach o grubości do 32 mm. Używane są także nożyce elektryczne z wymiennymi ostrzami do blach o grubości do 4 mm. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980 | 
| 12. | Numeratory | Stemple metalowe, na jednym końcu zakończone cyfrą, literą lub odpowiednim wzorem. Służą do odbijania wzoru w metalu, numeru, litery, wzoru. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A.A.: Metaloplastyka: technika formowania, kucia  i spajania. Arkady, Kraków 2006 | 
| 13. | Obojczyk | Część zbroi, występująca z nią lub osobno, chroniąca szyję i kark. Przednia płyta i tylna często o kształcie sercowatym, połączone ze sobą za pomocą klamerek lub rzemieni.  | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998 | 
| 14. | Oksydacja | Obróbka cieplna lub zimna metalu, której celem jest stała zmiana barwy metalu. Proces pokrywania metali cienką warstwą tlenków. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980 | 
| 15. | Polerka | Ręczne lub elektryczne urządzenie do szlifowania lub polerowania metali. Na taśmie lub krążku znajduje się materiał ścierny o różnej granulacji. Służy głównie do polerowania metali i nadawania im połyskliwej barwy. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali, Tomy I-IV. WSiP, Warszawa 1980 | 
| 16. | Przyłbica | Rodzaj hełmu z opuszczaną zasłona przednią używany głównie w średniowieczu, ale także na polach bitewnych I Wojny Światowej. W literaturze spotykamy często termin „przyłbica” odnoszący się wyłącznie do samej zasłony, co oczywiście jest błędem. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998 | 
| 17. | Punktak repuserski | Przyrząd w kształcie stempla do wybijania odpowiednich wzorów na blasze w postaci wgłębień, dających po drugiej stronie (awersie) wypukły wzór. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali, Tomy I-IV. WSiP, Warszawa 1980 | 
| 18. | Rowkarka | To rodzaj walcarki służącej do wytłaczania na zimno w blasze bruzd i rowków. W zależności od końcówek i krążków możemy dobrać odpowiedni kształt rowka. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie:: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980 | 
| 19. | Ryngraf | Blacha kształtem zbliżona do miniaturowego napierśnika lub przedniej płyty obojczyka, często  o kształcie półksiężyca lub sercowatym. Ryngraf chronił szyję oraz klatkę piersiową. Od XVII wieku używany w Polsce jako symbol dewocjonalno-wojskowy, umieszczano na nim wizerunki maryjne lub postacie świętych patronów. W kulturze polskiej funkcjonuje do chwili obecnej. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998 | 
| 20. | Rysik | Zaostrzony pręt służący jako znacznik do blachy lub jako rylec do zaznaczania kształtu szablonu na blasze. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A. A.: Metaloplastyka: technika formowania, kucia  i spajania. Arkady, Kraków 2006 | 
| 21. | Rytowanie | Zdobienie metalu w postaci żłobień i linii wykonywanymi za pomocą odpowiednich rylców. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Sękowski J: Konserwacja broni białej z elementami bronioznawstwa. Wyd. Nauk. Semper, Warszawa 2008 | 
| 22. | Szmelcowanie | Pokrywanie metalu na gorąco tłuszczem zwierzęcym lub roślinnym i przepalaniem.  W efekcie uzyskuje się szklistą powłokę ochronną  w kolorze czerni aż do błękitnego. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980 | 
| 23. | Szyszak | Hełm otwarty o półkolistym dzwonie w kształcie stożka. Do dzwonu zamontowane są osłony twarzy zwane policzkami. Dodatkowo szyszak posiada nakarczek chroniący szyję i kręgi szyjne. Z przodu znajduje się daszek ruchomą osłona nosa zwaną nosalem. Rozpowszechniony od wschodu do zachodu, w Polsce głównie znany z odmian husarskich. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998 | 
| 24. | Trawienie | Metoda chemiczna tworzenia wzorów na blasze przy użyciu kwasów. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Sękowski J: Konserwacja broni białej z elementami bronioznawstwa. Wyd. Nauk. Semper, Warszawa 2008 | 
| 25. | Wełna stalowa | Cienkie włókna stalowe o różnej grubości, ciasno ze sobą zbite. Służą głównie do oczyszczani powierzchni metalowych lub ich polerowania. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Okoniewski S.: Technologia metali. Tomy I–IV. WSiP, Warszawa 1980 | 
| 26. | Wybijak | Pręt metalowy zaostrzony na jednym końcu.  W zależności od nadania końcówce odpowiedniego kształtu, można na blasze wybijać odpowiednie wzory (linie, punkty, krzyże). | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Josѐ A.A.: Kowalstwo: rzemiosło artystyczne. Arkady, Kraków 2006 | 
| 27. | Zbroja | Kompletna lub częściowa ochrona ciała przed ciosami oraz bronią miotającą. Wykonana najczęściej z metalu lub skóry, często  z zastosowaniem obydwóch materiałów jednocześnie. Zbroja służyła do ochrony człowieka, stosowane były również zbroje do ochrony zwierząt np. koni. Przez wieki wykształciły się dziesiątki typów zbroi: płytowe, kolcze, skórzane, karacenowe, bastardowe. | Definicja opracowana przez zespół ekspercki na podstawie: Gradowski M., Żygulski Z.: Słownik uzbrojenia historycznego. PWN, Warszawa 1998 |